Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019

6 χρόνια με ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο

Έχουν περάσει 6 χρόνια από τον θάνατο του Κούτσι μου και ακόμη υπάρχουν στιγμές που πενθώ αλλά το πένθος είναι πλέον διαφορετικό. Έχει αλλάξει μορφή και έχει αλλάξει και περιεχόμενο. Πριν πενθούσα για τον σκύλο μου, σήμερα πενθώ για όλους τους σκύλους και τις γάτες που επηρεάζονται καθημερινά απο τροφές, φάρμακα, εμβόλια και καταλήγουν με πολύ σοβαρές και ανίατες ασθένειες. Έχουν γίνει πραγματικά πειραματόζωα στα χέρια ανθρώπων που επικαλούνται ότι θέλουν το καλό τους. Ποιό είναι το καλό εκείνο που δεν βλέπει εναλλακτικές και δεν ακολουθεί το ρεύμα της εποχής? Στο εξωτερικό οι ολιστικόι κτηνίατροι είναι πλέον χιλιάδες, εδώ στην Ελλάδα κανείς που να πράττει με ολιστικό τρόπο σε όλα τα επίπεδα (διατροφή, θεραπεία, πρόληψη, πρωτόκολλο εμβολίων). Έχω αλλάξει ζωή με αφορμή τον θάνατο του σκύλου μου, μου ανοίχτηκαν μονοπάτια και ορίζοντες πρωτόγνωροι και για αυτό θα είμαι πάντα ευγνώμων. Όμως μέσα από την αλλαγή που έχω κάνει είμαι σε θέση πολύ πιο συχνά πλέον να ακούω και να μαθαίνω για όλη αυτή την αρρώστεια που προκύπτει από ένα λανθασμένο τρόπο αντιμετώπισης της ασθένειας. Τα ζώα μας όπως και εμείς οι άνθρωπο αρρωσταίνουμε και ότι λαμβάνουμε για να γίνουμε καλά μας επιβαρύνει περισσότερο. Αυτό δεν είναι σωστό, αυτό είναι λάθος και πρέπει να αλλάξει. Θέλω ένα καλύτερο κόσμο για μένα και για τα ζωάκια και για τους ανθρώπους. Θέλω ένα καλύτερο κόσμο γιατί αυτός ο κόσμος δεν προχωράει καλά και θα σβήσει παρασέρνωντας μαζί και αθώες ψυχές. Θέλω να έχω όμως και ελπίδα γιατί χωρίς αυτή δεν θα έχω το κουράγιο να συνεχίσω, είναι δύσκολο να βλέπω καθημερινά όλα αυτά να συμβαίνουν γύρω μου. Αν θέλετε να βοηθήσετε να αλλάξουν τα πράγματα ανοίξτε την οπτική σας και προσπαθήστε να δείτε τι συμβαίνει και πώς θα βοηθήσετε τα ζώακια σας με εναλλακτικούς τρόπους και πρόληψη, δηλαδή με διατροφή και όσο γίνεται με μη επιβαρυντικά προϊόντα και συμπληρώματα. Το ξέρω ότι για να βρήκατε την σελίδα μου μπορεί να διανύετε ήδη τον δρόμο του πένθους, όμως σκεφτείτε όλα τα ζωάκια που έχουν φίλοι και γνωστοί σας και μην αποκλείετε και κάποιο ζωάκι που  ενδεχομένως να υιοθετήσετε στο μέλλον. Το χρωστάτε σε εκείνο που φεύγει ή θα φύγει. Το χρωστάτε σε εσάς. 

Παρασκευή 20 Απριλίου 2018

Σήμερα έχουμε περισσότερα εργαλεία!

Φέτος κλείνουν 5 χρόνια από τον θάνατο του Κούτσι μου και ευτυχώς σήμερα έχουμε περισσότερα εργαλεία τόσο για την πρόληψη αλλά και για την αντιμετώπιση του καρκίνου στους σκύλους και τις γάτες. Όταν ξεκίνησε η περιπέτεια υγείας του σκύλου μου δεν υπήρχαν τόσες πληροφορίες ή κινητοποίηση γύρω από το θέμα. Σήμερα γνωρίζουμε αφενός τους παράγοντες που πυροδοτούν την ασθένεια (διατροφή, εμβόλια, περιβάλλον, στρές, φάρμακα) και αφετέρου υπάρχουν και ελπιδοφόρα μηνύματα θεραπείας. Θέλωντας να τιμήσω μια ψυχή που έφυγε & επιβαρύνθηκε τόσο πολύ από αυτή την ασθένεια φέτος αυτό μόνο που θέλω είναι να μειωθεί ο πόνος και να πάρουν βοήθεια και οι άνθρωποι που φροντίζουν ένα άρρωστο ζωάκι. Σας παραθέτω κάποια χρήσιμα links τόσο για υποστήριξη αλλά και για ουσιαστική βοήθεια και θεραπεία:

https://www.facebook.com/truthaboutpetcancer/

https://www.facebook.com/groups/myDogbeatcancer/   

https://www.facebook.com/groups/DogCancerSeries/

https://www.facebook.com/KetoPet/

https://www.ketopetsanctuary.com/

Μεγάλη ελπίδα δίνει η ketogenic δίαιτα:

http://www.theurbandogstore.com/uploads/5/5/4/1/55413847/pet_parents_handbook_for_keto_and_canine_cancer.pdf

Μιλήστε με τους ανθρώπους σε αυτές τις ομάδες, αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα και θέλουν να μοιραστούν την εμπειρία τους, έχουν πολλές πληροφορίες να σας δώσουν. Και το πιο σημαντικό, μην χάσετε την ελπίδα σας, πολεμήστε το μέχρι τέλους, δεν ξέρετε ποιά μπορεί να είναι η πορεία της ασθένειας, εδώ στο βίντεο αυτό σκύλος με καρκίνο θεραπεύτηκε.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=soDAmeAIEHo

Εύχομαι να σταματήσει αυτός ο πόνος, να μειωθούν τα κρούσματα καρκίνου και σιγά σιγά μέσα από όλες αυτές τις πληροφορίες να αρχίσουμε πάλι τόσο τα ζωάκια μας αλλά και εμείς να τρέφουμε το σώμα μας σωστά και να το επιβαρύνουμε όσο γίνεται λιγότερο με χημικά και τοξικά για να μην υποφέρουμε τόσο. Χρειάζεται να επιστρέψουμε σε ένα πιο φυσικό τρόπο ζωής αλλιώς θα αφανιστούμε χωρίς να έχουμε ολοκληρώσει αυτό για το οποίο έχουμε έρθει στην γή να πράξουμε. Καλή δύναμη σε όλους! Υπάρχει φώς:)


Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

Και κάπως έτσι το σύμπαν μας βοηθάει....

Το μοιράζομαι γιατί είναι σημαντικό. Με τον Κούτσι είχα μια δυσάρεστη συναναστροφή με πολύ γνωστό κτηνίατρο σε κλινική στην Παιανία ο οποίος δεν μπορούσε να κάνει διάγνωση του καρκίνου του σκύλου λόγω των αιματολογικών που δεν έδειξαν κάτι (για να ξέρετε δεν είναι απαραίτητο να δείξουν οι αιματολογικές κάτι γιατί όταν δείξουν είναι πια αργά) παρόλο που τα σημάδια μιλούσαν και εγώ έχοντας διαβάσει όλο το ίντερνετ πήγαινα και του έλεγα να ο σκύλος έχει αυτό. Οκ δέχομαι ότι δεν μπορούσε να κάνει διάγνωση. Όμως κάναμε γαστροσκόπιση για να δούμε αν έχει Ibd, κάναμε εξέταση για Addison, ήθελε να του κάνει επέμβαση στο πόδι επειδή δεν μπορούσε να το πατήσει παρόλο που ο σκύλος ήδη είχε ξεκινήσει νευρολογικά και να χάνει επαφή με το περιβάλλον και να έχει ήδη κρίσεις νευρολογικές σαν επιληπτικές. Τελικά κατάλαβα ότι ο άνθρωπος αυτός δεν είχε κάτι άλλο να προσφέρει, χάλασα και τόσα χρήματα και είπα οκ σταματάω από εκεί, ήδη ήξερα ότι τον σκύλο τον χάνω. Κάποια στιγμή μου στέλνει μήνυμα στο κινητό με την ακτινογραφία του σκύλου και ένα μήνυμα ότι και καλά αυτή είναι του σκύλου σου αλλά δεν έδωσα σημασία. Όταν ο σκύλος μου πέθανε και σχεδόν νεκρή η ίδια αφού είχα πάθει νευρικό κλονισμό πήγα και τον βρήκα και του είπα γιατί με τρέχατε τόσο πολύ και γιατί όλα αυτά και σας είχα πεί και το ενδεχόμενο ο σκύλος να έχει καρκίνο στα οστά αλλά δεν με ακούσατε. Δεν θυμάμαι όλο τον διάλογο είναι πολύ θωλό αυτό αλλά θυμάμαι ότι μου είπε ότι έχει και εκείνος καρκίνο λόγω των φαρμάκων που δίνουν στα σκυλιά και έρχεται σε επαφή, λόγω των χημειοθεραπειών δηλαδή. Τον λυπήθηκα και είπα οκ ας τον αφήσω στον πόνο του. Όταν συνήλθα άρχισε να μου περνάει στο μυαλό ότι ο άνθρωπος αυτός μια χαρά φαινόταν για να έχει καρκίνο ο ίδιος και μήπως τελικά μου το είπε για να αποφύγει τον διασυρμό? Διαβάζωντας έμαθα ότι εκείνη την περίοδο παρέδιδε την πτυχιακή του για το διδακτορικό του και έρχισα να σκέφτομαι ότι μάλλον φοβόταν πολύ μια καταγγελία τότε. Σήμερα, 4 χρόνια μετά ο ίδιος άνθρωπος κατά διαβολική σύμπτωση έδωσε μια εντελώς λανθασμένη πληροφορία για ένα σκύλο που δεν μπορώ να δώσω πληροφορίες ακόμη όμως η ιστορία θα δημοσιοποιηθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γιατί υπάρχει ιατρικό λάθος και τον ίδιο άνθρωπο μου τον φέρνει η μοίρα μπροστά με ένα άλλο σκύλο που αγαπώ πολύ. ΄Ήθελα να το μοιραστώ αυτό για να πώ ότι κανένας δεν μπορεί να την γλιτώνει συνέχεια, και ναι τα ζώα έχουν φωνή, δεν γίνεται να τα βλάπτουμε συνέχεια σκεφτείτε ένα σκύλο με καρκίνο να ταλαιπωρείται τόσο πολύ με ανούσιες εξετάσεις που ήταν πολύ επιβαρυντικές και η απάντηση που παίρνεις αντί να έχει τα αρχίδια να πεί ναι έκανα λάθος με συγχωρείτε να σου λέει μαλακίες αφού σου έχει κάνει αφαίμαξη οικονομική. Θα ενημερώσω σχετικά για την τωρινή υπόθεση πλέον δημοσίως με στοιχεία γιατί δεν φοβάμαι, είμαι πιο δυνατή, ναι το σύστημα είναι σαθρό όμως κάποιος πρέπει να μιλήσει, κάποιος πρέπει να πεί stop, σταματήστε αυτό που κάνετε εις βάρος τους έχουν ψυχή δεν το αξίζουν. Έχουν ψυχή βρε δεν το βλέπετε?

Τετάρτη 14 Ιουνίου 2017

Τα ζώα χρειάζονται την φωνή μας

Δεν με ενδιαφέρει να ακουστεί η φωνή μου για μένα, με ενδιαφέρει να ακουστεί για να σωθούν τα ζώα...μόνο αυτό είναι σημαντικό για μένα.

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

4 χρόνια πρίν

Πρίν από 4 χρόνια πέθανε ο σκύλος μου από καρκίνο. Μια πολύ επώδεινη εμπειρία που πραγματικά δεν θα ήθελα κανένας να περάσει όμως είναι  μια πραγματικότητα και αυτό γιατί ο καρκίνος πλέον θερίζει τα ζώα αλλά και τους ανθρώπους. Μόνο ευγνωμοσύνη μπορώ να έχω 4 χρόνια μετά σε αυτό το πλάσμα που μου άνοιξε με αυτό τον πολύ δύσκολο τρόπο μια πόρτα σε πληροφορίες για την διατροφή των σκύλων που δεν θα μπορούσα να φανταστώ και μαζί με όλο αυτό και μια ελπίδα ότι μπορούμε να κάνουμε την διαφορά στην υγεία των ζώων μας αλλά και στην δική μας. Το πιο σημαντικό μάθημα για μένα είναι η πρόληψη και πρόληψη σημαίνει, τροφή απαλλαγμένη από συντηρητικά, πρόσθετα, συνθετικά χρώματα ή αρώματα και επιβαρυντικά στοιχεία. Τροφή που να υλοποιεί τον στόχο της ίδια της λέξης που είναι το να θρέψει τα κύτταρα του οργανισμού έτσι ώστε ο οργανισμός αυτός να μπορέσει να διατηρηθεί στην ζωή αλλά και να έχει ενέργεια και ζωντάνια. Οι νέες έρευνες πιστοποιούν πλέον ότι μόνο η ωμή, μη επεξεργασμένη αληθινή τροφή είναι σε θέση να το κάνει. Και δεν είναι μόνο η τροφή φυσικά, αλλά η αποφυγή επαναληπτικών εμβολίων (υπάρχουν τα λεγόμενα titer tests που δείχνουν αν ο σκύλος έχει αντισώματα της ασθένειας συνεπώς δεν χρειάζονται όλα αυτά τα εμβόλια που μόνο καρκίνο σπέρνουν-εδώ θα σας λυθεί και η απορία γιατί τόσο μεγάλο ποσοστό παιδικού καρκίνου-δεν είναι άσχετο είναι μια πραγματικότητα και απλά το παραθέτω γιατί δεν βλάπτουμε μόνο τα σκυλιά μας αλλά και τα μωρά παιδιά...αυτό για όσους είναι γονείς). Μετά έρχονται τα φάρμακα, τα σκευάσματα αποπαρασίτωσης που βλάπτουν το πεπτικό σύστημα, τα νεφρά, το συκώτι και μόνο κακό προκαλούν, είναι αυτό που λέμε η εγχείρηση πέτυχε όμως ο ασθενής απεβίωσε, έτσι και αυτά, δίνεις χάπι για τα σκουλήκια, ο σκύλος αρρωσταίνει όμως τα σκουλήκια σκοτώνονται...Ναι σε αυτό τον κόσμο ζούμε και είναι πολύ λίγα αυτά στα οποία έχουμε το έλεγχο όμως εκεί που μπορούμε και έχουμε τον έλεγχο ας ανοίξουμε τα μάτια και το μυαλό μας και ας αφήσουμε λίγο αυτά που γνωρίζουμε για να γίνουμε δεκτικοί σε μια αλήθεια που ναι δεν είναι αυτό που νομίζαμε όμως καλύτερα να γνωρίζουμε παρά να είμαστε στο σκοτάδι. Εύχομαι όποιος διαβάσει αυτό το blog να αρχίσει έστω και λίγο να αναρωτιέται για κάποια πράγματα και θα την βρεί την άκρη, έχω εμπιστοσύνη. By the way η κουταβίτσα που μεγαλώνω είναι τώρα 8 μηνών, δεν έχει πάρει κανένα φάρμακο, μόνο 1 ομοιοπαθητικό, δεν έχει κάνει εμβόλια, δεν έχει πάρει χάπι για τα παράσιτα και μέχρι στιγμής προχωράμε καλά και βλέπουμε, ο νέος δρόμος είναι δρόμος διαφορετικός όμως περισσότερο φοβάμαι τον προηγούμενο παρά αυτόν που όσο μπορούμε είναι συμβατός με την φύση και με την αρχή της ολιστικής προσέγγισης και θεραπείας. Μακάρι να είχα τις γνώσεις που έχω τώρα, το έχω ξαναπεί όμως τελικά αν δεν συμβεί ένα πολύ δυνατό γεγονός να μας ταρακουνήσει δεν αλλάζουμε πορεία, μένουμε στα ίδια. Σας ευχαριστώ πολύ που συμμετέχετε και εσείς σε αυτή την διαδρομή, αν θέλετε σας παρακαλώ πολύ προωθήστε αυτό το blog. 

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Νέο μέλος στην οικογένεια!

Ακόμη δυσκολεύομαι να το συνειδητοποίησω! Από τα μέσα Οκτωβρίου έχω πάρει στο σπίτι μια αδέσποτη κουταβίτσα και ενώ είχα πεί ότι δεν θα ξαναπάρω σκύλο μετά τον Κούτσι τελικά δεν μπόρεσα να μείνω μακρυά τους, είμαι σκυλομαμά τι να κάνω? Ομολογώ ότι είναι περίεργα όμως νιώθω να επουλώνει σιγά σιγά την πληγή και το κενό που άφησε ο Κούτσι. Έχω υποσχεθεί ότι η κουταβίτσα θα μεγαλώσει μόνο με φυσικό τρόπο και αυτό σημαίνει 1) χωρίς εμβόλια (ξέρω πολλοί θα φρικάρουν που το ακούνε) 2) τρώει μέχρι στιγμής μόνο ωμή διατροφή 3) φυσική αποπαρασίτωση μόνο: με σκόρδο, βιολογικό λάδι καρύδας ψυχρής έκθλιψης και γαρύφαλλο 4) έχω υποσχεθεί να αντιμετωπίσω ότι φόβους είχα με το προηγούμενο σκυλί δηλαδή να είναι πιο ελεύθερη να είναι πιο κοινωνικοποιημένη 5) ο κτηνίατρος θα είναι μόνο για την στείρωση της και μόνο για κάτι που δεν μπορώ να αντιμετωπίσω με φυσικό τρόπο (βότανα/τροφή/εναλλακτικές θεραπείες. Δεν ξέρω που θα οδηγήσει όλο αυτό όμως χαίρομαι που το μοιράζομαι γιατί είναι μεγάλη αλλαγή για μένα και σημαντικό που θα εφαρμόσω αυτόn τον τρόπο ζωής που ήδη δουλεύει για τις γάτες μου (η μεγάλη έχει 4 χρόνια να πάει κτηνίατρο!. Ps: Οι γάτες έχουν φρικάρει και προσπαθούμε με trainer να δούμε πώς θα δεχτούν αυτή την μικρή αλλά μεγάλη κουταβίτσα, σκεφτείτε είναι 5 μηνών και ζυγίζει 20 κιλά! Είναι το ακριβώς αντίθετο από τον Κούτσι μου και για αυτό και το άντεξα πιστεύω, είναι μαύρη με καφέ, κοριτσάκι και κοντότριχη. Έτσι δεν την συγκρίνω άθελα μου.. Θα σας ενημερώσω για την πορεία της! Παρόλα αυτά δεν θέλω να μονοπωλήσει αυτό το blog γιατί παραμένει αφιερωμένο στην ψυχούλα αυτή που πέρασε τόσα πολλά και μετανιώνω που δεν ήξερα και δεν είχα διαβάσει νωρίτερα για να προλάβω τουλάχιστον κάτι. Χρωστάω πολλά στον Κούτσι όχι μόνο εγώ αλλά και τα ζωάκια μου που μεγαλώνουν με ένα φυσικό και απαλλαγμένο από τοξικά όσο γίνεται τρόπο ζωής. Θα είναι πάντα στην καρδιά μου και πάντα θα έχει μια ξεχωριστή και σημαντική θέση.